 Poniedziałkowy (we wtorek) ból Adama Mąkosy
Długo udawało się ROSIE Radom uniknąć głównej roli w moich cotygodniowych tekstach. Nawet gdy wcześniej przydarzały się wpadki, to zawsze dawałem koszykarzom większy margines błędu, bądź po prostu były jakieś ciekawsze, godne poruszenia tematy. Dłużej jednak ROSIE się już nie upiecze i to ona znajdzie się dziś na tapecie (rym niezamierzony).
O tym, że ROSA będzie w tym sezonie dysponowała bardzo wąską kadrą, było wiadomo jeszcze przed jego startem. Można było się spodziewać, że prędzej czy później może się to odbić czkawką. Chyba mało kto spodziewał się jednak, że nastąpi to tak szybko – bo właściwie, bez kilku wyjątków, jak Antwerp Giants, Wilki Morskie Szczecin czy Banvit, to radomski zespół swoją postawą nie rozpieszcza od początku sezonu. A strach pomyśleć, gdyby przyszło grać jeszcze bez Ryana Harrowa, który do składu w trybie awaryjnym został dokoptowany później.
Wiadomo, że to ostatnie mecze i tak fatalne roztrwanianie wypracowanych przewag, przelało czarę goryczy, ale chyba na początku naprawdę należy nieco głębiej pochylić się nad kadrą, jaką obecnie dysponuje ROSA. Dwaj Amerykanie, Punter i Harrow, są bardzo solidni, ale póki co grają samodzielnie we własną dyscyplinę sportu. Auda, Sokołowski – całkowicie bez formy po przyzwoitym początku sezonu. Najjaśniejszym punktem w tej chwili jest chyba Zajcew, ale i on przecież ze stabilizacją formy na dłuższym dystansie ma przecież spore problemy. A dalej? Długo, dłuuuuugo nic. Wymieniłem zaledwie pięciu zawodników, którzy na dodatek nie mogą grać razem w wyjściowej ligowej piątce. Tak, są jeszcze Robert Witka, który w obecnej dyspozycji byłby dobrym zmiennikiem na 2-3 akcje, ale niestety, nic więcej. Raczej póki co jest hamulcowym, a dobrych meczów ma jak na lekarstwo. Marcin Piechowicz? Dwa-trzy niezłe mecze i nic poza tym. Niezłą zmianę da czasem Zegzuła, ale to też przecież gracz dalszej rotacji. O Jarku Trojanie z grzeczności nic nie napiszę, ale moim zdaniem w tej chwili czapką nakrywa go nawet Szymon Szymański. Napisać, że wygląda to mało optymistycznie, to nic nie napisać.
ROSA dramatycznie potrzebuje jakiegoś klasowego centra. I niech nikt nie pisze, że nie ma na to pieniędzy. Są. Wystarczy po prostu zatrudnić kogoś, kto chciałby zarabiać pieniądze za granie w koszykówkę, a nie za siedzenie na trybunach. Każdy doskonale wie, o czym mowa. To jest dla mnie, i chyba nie tylko dla mnie, jakiś niepojęty skandal. Normalny człowiek, nawet jeśli w swoim zawodzie byłby niesamowitym fachowcem, ale zamiast chodzić do pracy regularnie, jak inni, przyszedłby do niej trzy razy na kwartał, to jakim fachowcem by nie był, z roboty zostałby wyrzucony na zbity pysk. I nie wiem, jak długo klub zamierza jeszcze udawać, że nic się nie dzieje i problemu nie ma.
Niektórzy mówią, że gra ROSY w rozgrywkach Champions League to błąd, bo wtedy, chcąc czy nie chcąc, odpuszcza się ligę. Z tym zdaniem akurat się nie zgodzę. Gra w Lidze Mistrzów z tak uznanymi markami to duża promocja dla całej organizacji ROSY, a także bezcenne doświadczenie dla koszykarzy, ale i kibiców. Gdyby radomski zespół w BCL nie występował, to nie łudźmy się, Polskiej Ligi Koszykówki tak wąskim składem też by raczej nie zwojował. Pięciu zawodników, nawet wypoczętych i w pełni sił, na tym poziomie sobie nie poradzi. Więc argument, że to europejskie puchary są wszystkiemu winne, raczej należy oddalić.
Skąd więc biorą się te porażki w tak fatalnym stylu, przestoje i wahania dyspozycji? ROSA przegrała już tyle wygranych spotkań, jak choćby mecze z Dąbrową Górniczą, Zieloną Górą, Atenami, Wenecją, Estudiantes czy Bejrutem. To nie brak koncentracji czy problem mentalny, a zbyt wąska ławka. Zawodnicy nie są robotami, żeby grać po 40 minut w meczu. Nawet najlepsi muszą czasem odpocząć kilka akcji. Amerykanie starają się jakoś ciągnąć ten wózek, ale im więcej rzutów, tym mniejsza skuteczność.
Kiedyś ROSA słynęła z zespołowości. W tej chwili radomianie grają absolutnie bez żadnego pomysłu na grę. Mało jest ruchu w ofensywie, przygotowanych zagrywek, cierpliwego dzielenia się piłką i wypracowywania pozycji rzutowej partnerom. Coś nie funkcjonuje tak jak powinno. Stąd właśnie biorą się te bardzo przykre porażki i przestoje. ROSA ma kilku klasowych koszykarzy, którzy mogą zagrać długie fragmenty na niezłej skuteczności. Ale to wciąż będą tylko fragmenty. A dobrymi fragmentami zbyt wielu meczów w BCL, ani nawet w PLK się nie wygra.
ROSA podejmuje cały szereg działań marketingowych, by promować koszykówkę i przyciągać do hali kolejnych widzów. Żadne działania marketingowe nie pomogą jednak, gdy nie będą szły w parze z przyzwoitym wynikiem sportowym. Nie zamierzam przekreślać tego zespołu, bo wciąż może wyjść z kryzysu i jeszcze sporo namieszać w tym sezonie. Żeby jednak z tego kryzysu wyjść, potrzebna jest przede wszystkim pewna kosmetyka kadrowa. A oprócz tego przypomnienie zawodnikom, że stanowią zespół, a nie zbiór indywidualności.
ADAM MĄKOSA
Poleć artykuł swoim znajomym
Chcesz znać wyniki jeszcze szybciej, a jeszcze nie dołączyłeś do nas na Facebooku? KONIECZNIE ZRÓB TO TERAZ!
|
